So the story continues…

Na alle essentiële informatie over het dragen terug naar mijn draag-avontuur. Er is nog zoveel te vertellen over mijn reis naar de huidige situatie!

Zoals je weet (misschien ook niet maar dan is dit wel een goed moment om daarin te verdiepen als het je interesseert) zijn er verschillende soorten draagdoeken, dragers en draagsystemen, ik ga niet over ze allemaal vertellen maar alleen over degenen die ik heb gehad en nu nog bezit.

Ben dus begonnen met een niet-ergonomische drager (beginnersfout zeggen we maar) en daarna een Mei Tai, wel ergonomisch maar ik was totaal niet bewust van merk, blend en dergelijke. Wel vond ik de Mei Tai niet prettig zitten dus ging ik me verdiepen in een geweven doek en kwam ik op mijn eerste doek van Little Frog.

De Sunny Agate II was erg kleurrijk en ik kreeg er veel complimenten over, maar naarmate de tijd verstreek, ging ik toch mijn doeken-horizon meer verbreden. En ging ik verder kijken naar andere merken.

Oscha Slings

Mijn tweede geweven doek was van Oscha Slings het was een Oscha Starry Night Vanilla, ook hier nog geen besef van blend maar dit was één met wilde zijde. Ik ging nog steeds af op prijs en kleur gecombineerd met een (in mijn ogen) betaalbaar merk.

Ik heb weet nog hoe hij met de post bezorgd werd met het papier eromheen en ik hem uitpakte en meteen met mijn handen eroverheen ging. Hij was ontzettend zacht, niet wetende dat dit al een beginnende verslaving zou zijn, en de glans was echt niet te vergelijken met zijn voorganger.

Na een tijd de SN Vanilla te hebben gedragen, en de LF Agate II te hebben verkocht via Marktplaats begon het toch weer te kriebelen. Ik heb me aangemeld bij diverse draag groepen op social media en ook die van Oscha. Altijd leuk om te zien wat er allemaal gebeurd in de draagwereld.

Ik kwam te leren over blends (samenstelling), verschillende prints, mama’s die trots hun draagfoto’s showen, en dat er gekocht en verkocht werden in de groepen. Dat het tweedehands is maakt niks uit want voor sommige doeken is het weer juist fijn dat het “ingedragen” is. Daarmee wil ik zeggen dat bepaalde blends/samenstelling van garen, de doek nog best ruw aan kan voelen wanneer het van de weverij komt en het zachter kan worden naarmate het dragen.

Ook heb ik geleerd over MV (Market Value) en RV (Retail Value), bepaalde merken brachten een beperkte oplage van doeken uit en wanneer er veel vraag naar is dan stijgt de waarde wanneer je het verkoopt. De RV is dus de oorspronkelijke verkoopprijs.

Zo kocht ik mijn derde geweven doek in MV in 2015, de Oscha Roses Anya. De glans was fenomenaal, de kleuren waren prachtig en de blend was met bamboe en geschikt voor hele kleine babies omdat hij zo dun en draagkrachtig is.

Ik was zo verliefd op deze doek, mijn dochter Sophia heb ik hierin gedragen en ook mijn zoontje Kenzo vanuit het ziekenhuis. En ik heb nog steeds een custom tas van Roses Anya.

Hierna heb ik meerdere doeken van Oscha gehad en bezit ik nog een paar sjaals.

Down the rabbit hole…

Solnce

Steeds verder ging ik de “rabbit hole” in van de draagwereld en ik ging steeds verder kijken naar andere merken. Solnce is daar één van en ik vond de Genesis print prachtig. Ook het klikken wanneer er nieuwe doeken uitkwamen was erg verslavend en spannend en heb ik de Genesis Neon Lime geklikt. Het was een prachtige felle doek, draagkrachtig en ik heb daar ook een tijd veel plezier van gehad.

Ankalia

Ik zag op een draaggroep het merk Ankalia voorbijkomen en de Mako print vond ik geweldig! Dit keer moest je je inschrijven via een formulier (Draw to buy) om uitgeloot te worden om te kopen. Ik werd uitgeloot voor een maat 3, die ik nog steeds in mijn bezit heb.

De Ankalia Mako wrap was helaas een maat 3 dus ik kon er alleen de ruck mee knopen en met een wiebelende peuter ging dat best moeilijk. Hij kwam uit Australië en ik moest invoer kosten betalen waardoor de doek behoorlijk aan de prijs was in zijn totaliteit.

Uiteindelijk ligt hij hier nog steeds in de kast omdat ik hem gewoon nog steeds mooi vind maar er geen afstand van kan doen. Dit is echt niet ongewoon in de doekenwereld.

Artipoppe

Over MV en RV gesproken, een merk wat echt een hoge MV had was Artipoppe. Ik vond de doeken prachtig maar toen der tijd was het gewoon te ver uit mijn bereik tot ik mijn Oscha Rei Pinkie Pie kon ruilen (Straight Trade) met een andere mama die een Artipoppe Hawaii Elvis had. Het was voor ons beiden de eerste keer en op goed vertrouwen hebben we het opgestuurd naar elkaar en gelukkig in goede orde ontvangen!

Tot zover het verhaal over hoe ik steeds dieper in The Rabbit Hole ging, altijd weer leuk om erover na te denken en lekker nostalgisch te zijn. Hoe is het bij jou jouw doeken-avontuur gegaan?